"Mutlu aşk yoktur"

"Güzel aşkım tatlı aşkım kanayan yaram benim

İçimde taşırım seni yaralı bir kuş gibi 

Ve onlar bilmeden izler geçiyorken bizleri 

Ardımdan tekrarlayıp ördüğüm sözcükleri 

Ve hemen can verdiler iri gözlerin için 

Mutlu aşk yoktur"

Böyle demiş Aragon tahmin ettiğiniz gibi bundan yıllar yıllar önce. Aşkın doğasından kaynaklıdır bu belki, acı ile beslenmeyi sevmesinden, ya da belki bizlerin yüzyıllardır sevmei bir türlü öğrenememesinden. Sevmenin zorluğundan kaçıp, sevişmelere sığınmaktan ve bu yüzden sığ kalmaktandır belki, elimize yüzümüze bulaştırmamız aşkı. 

Belki de aşka yüklenen şu mutsuzluk kavramının ta kendisidir asıl sebep. "Eğer mutluysan aşık değilsindir" klişesi yüzündendir güzel aşkları harcama nedenimiz. Ya da belki de mutlu ya da mutsuz bir "aşk" yoktur kimbilir. Kimse bilmez, ve bunu da en güzel Mehmet     Güreli söyler. 

Sorgulama bir yana, sanırım biriktirmekten çok harcamayı seviyoruz bütün güzel duyguları. Ne kadar içine edilebilirse o kadar etmek gerek diye düşünüp, başta güzel olan her şeyi bir yıkım olarak bırakıyoruz tıpkı senelerce savaş yüzünden bitkin düşmüş, geriye yalnızca kurşun izleri kalmış bir kent gibi, Beyrut gibi mesela. Bu işte nasıl bu kadar başarılı oluyoruz biz bile şaşıyoruz, şaşıp kalmalar üzerine şiir bile yazıyoruz. 

Sonra "bir zamanlar" diye bir kavram yerleşiyor gözlerimize, eskiye ait ne görsek, bir zamanlar bakışı fırlatıyoruz, ne sevmiştim seni, nasılda kardeş gibiydik, ne çok acı çekmiştim senin için vs vs. Ve kalıyor gözlerimizde yaşanmışın izi. Bize de ne varsa hesabı ödeyip gitmek düşüyor. İnsan tam da böyle yaşlanıyor işte, yıkarak, ve arkasını döndüğünde gördüğü harabeden utanarak. 

Bu yüzden hiç şaşırmıyoruz, "bir zamanlar" en yakın olduğumuz insanın en mutlu gününde  bizi yanında istemeyişine de, "bir zamanlar" tarafından sevildiğimizi düşündüğümüz kişilerin "kısacık zaman" sonra başkalarını seviverişlerine de.

Ama yine de Aragon diyince "bir zamanlar" bizi Aragon ile tanıştıran turuncu saçlı bir kızı hatırlıyor, ve geçen zamanlara minnetle bakmayı öğreniyoruz her nasılsa..

"Ölmek daha kolaydır sevmekten

Bundandır benim yaşamaya katlanmam

Sevgilim"