henüz gün doğmamışken geceye
iki köpek her zamanki yerlerinde uyuyor
sessizce geçiyorum yanlarından
pencerelerden ışık sızmıyor
kimsenin sevişmediği saatler oluyor
birilerini uyku tutmuyor
balkona çıkıp bir sigara yakıyor
kafasını kaldırıp gökteki yıldızları görmüyor birileri
oysa şehir geceye en güzel herkes uyurken karışıyor
ırzına geçilmiş sokakların terkedildiği vakitlerde
ben şefkatli adımlar atıyorum kaldırım taşlarında
çeşitli iç kanamalara tanıklık etmiş
kederli duvarlara el sürüyorum
bir adam namazdan dönüyor yaşça yaşamış çokça
iki adam arabaya biniyor
bazen ortalıkta kimseler olmuyor
ben dolaşıyorum
bayram sabahı erken kalkıp
anne babasının uyanmasını bekleyen bir çocuk gibi
bir nefes alıyorum şehirden
biraz kokluyor seviyor
ve terkedip başka bir şehri uyandırmaya gidiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
bir diyeceğim var!