-nasıl yani, yaptığı onca şeyden sonra, seni böylesine üzmesine rağmen, hiç mi kızmıyor, hiç mi nefret etmiyorsun ondan?
- bana aşkı göstermiş, beni bir an için bile olsa dünyanın en mutlu insanı yapmış, benim için hayatın ışığını değiştirmiş bir adamdan nasıl nefret edebilirim ki? bunu yaparsam yaşadıklarımın hiç bir değeri yok demektir.. ona sadece minnet duyabilir, ve ruhuma dokunup, hayatı mükemmelleştirdiği için teşekkür edebilirim..
-mutlu musun peki?
-içimde o varken, her bir hücrem hala ona aitken, nasıl mutsuz olabilirim ki..
-ahh, kaybettiğin zamana yanacaksın bir gün, hemde beşpara etmez bi...!
-hayır hayatım, benim için çok başka bir hayat var şimdi, ve onu sevmek üzmüyor yakmıyor canımı.aksine büyütüyor beni.. ve benim için üzülmekten vazgeç, aşkı tadamamış, yaşayamamış milyonlarca insan var, ben bu hayattaki en harika afyonu tattım. benim için sevin..
ben buraya şarkı koydum çocuklar..
Aşkı tattırıp kaçmasından ötürü daha kızgın olunmaz mı ? Bundan sonraki her ilişkide aynı şeyi aramaya çalışmaz mı insan ?
YanıtlaSiltattırıp kaçmamıştır, yaşanmıştır, bitmiştir. ve bunu tattığı için şanslıdır insanlar. bir daha aşık olduklarında daha az hata yaparlar, daha çok kıymetini bilirler. bir daha aşık olmadan bir ilişkiye başlamaz aşkı tadanlar, o yüzden kimse de kimseyi aramazlar :)
YanıtlaSilbence problem orda değil mi ? Aşkı arıyorsun, aynı hissiyatı ama bulamıyorsun, hep buldum sanıyorsun, bir bakıyorsun bulamamışın, ilki gibi değil hiçbirşey.
YanıtlaSilhepsinin farklı bi tadı var emin ol :)
YanıtlaSilumarım haklısındır :)
YanıtlaSil