Uyursever

-Çok yorgun gözüküyorsun, ne oldu?

-Uyuyamıyorum son zamanlarda, ondandır..

-iyi ama niçin? Canını sıkan bir şey mi var?

-hayır uyuduğumda yakama yapışan bir aşk var, uyandığımda canımı yakmaya devam eden, ne öldüren ne yaşatan cinsten bir şey işte…

Gündüzleri zerre aklınıza gelmeyen, belki en son aylar önce gördüğünüz insanı rüyanızda görürsünüz bir gece, hiç ilgisi yokken. Oysa yatarken düşünmemişsinizdir bile onu, ama işte bir şekilde o yine size acı vermenin yolunu bulur, kendisi gitmiştir çoktan ama ismi ve hatıraları hala durmaktadır, hiç eskimeden, zerre eksilmeden, sizin bile bilmediğiniz bir yerlerde. Yıllar geçip gitse bile onlar dipdiri kalmayı başarırlar..

bu bir ‘bilinçaltı’ aşkıdır..

Hani şarkı der ya ‘bir sevmek bin defa ölmek demekmiş’ diye, bu bir ‘ bin defa ölüp de hiç ölmemekmiş’ halidir.. ertesi güne gözünüzü açtığınızda sanki daha dün terk edilmiş gibi canınızın yanmasıdır, gözünüzde kurumuş yaşlarla uyanmaktır, hayata devam edebilmek için zorlandığınız zamanlardır..

Sanki siz onca şeyi aşmamışsınız gibi, sanki her şey başa sarmış gibi hissettir. ‘yaşıyoruz işte’ dersiniz, mutsuz değilsinizdir, ama mutlu da değilsinizdir.. hayır onu geri de istemezsiniz o an ‘çıkıp’ gelse, ama can bu, yanmak için ille fiziksel ya da ‘taze’ bir duygusal acı aramaz…

Uyanınca bir sorgulama hali alır benliğinizi, ‘oysa hiç aklımda yoktu’ dersiniz, oysa üstünden onca zaman ve insan geldi geçti, oysa çok da bir şey yaşamadık ki..  bir burukluk kaplar içinizi, aynada kendi suretinizi görür ve de ‘boşver be ‘ dersiniz, tıpkı ilk zamanlarda günde 5 kere kendinize öğütlediğiniz gibi, boşver ...   

Hayatınıza kaldığınız yerden devam edersiniz sonra, daha önce de başardığınız gibi…Ve en sonunda zaman zaman sizi uykusuz bırakan ‘acı’ rüyalara bile alışırsınız, hatta sabah sorgusu bile yapmamaya başlarsınız…

 Ama işte bazen öyle seversiniz ki, siz unutursunuz, bilinçaltınız unutmaz…

Tatlı rüyalar… 

şarkısı:mutlu olmak varken