‘Türkiye’ de yaşanmaz’
yabancısı olduğu şehirleri, ülkeleri daha kolay benimsiyor insanlar. ancak bunu benimserken kendi ülkelerine acımasız yorumlar getiriyorlar. evet bazı dünya devletleri gelişmişlik ve modernlikte bizden iyi durumda olabilir, ancak bu bizim ülkemizi karalamaya yetmez.
evet hali hazırdaki siyasi liderimizi beğenmiyor olabilirsiniz, ama bu toplumumuza hakaret etmenizi haklı göstermez. kendi toplumuna, kendi halkına seçim sonucuna bakarak cahil diyen insanları, onları adeta lanetler gibi ‘bunlar müstehak başlarına geleceklere’ diyen insanları öncelikle ‘insan’ lığa davet etmek gerekiyor, gerçi çoğu zaman işleri olduğu için o arkadaşlar bu davete icap edemiyor.
sen o beğenmediğin insanlar için ne yaptın diye sorarlar adama.
gidip dertlerini mi dinledin?
gidip ihtiyaçları neymiş onu mu öğrendin?
gidip yardım etmeye mi çalıştın?
gidip onlara inandığın şeyin doğrusunu mu anlatmaya çabaladın?
hayır kardeşim, sen oturduğun yerden, yarımyamalak bilgilerin ve de ondan bundan duyduğun sözler doğrultusunda, sadece laf salatası yaptın. ruhunda hissetmedin sen hiçbir acıyı, hiçbir olayı. sözde duyarlı olmak adına yaptın bütün paylaşımları. Tüketim toplumunun esiri olarak, 21.Yy trendi haline gelmiş bencilliğinden ödün vermedin.
sen eleştirisel gözle inceledin, hep başka memleketlere özendin, hep hasretini çektin doğmadığın toprakların, hep başka yere ait oldun sen, ama dönüp bakmadın kendi insanına, kendi insanının insanlığına!
hayır kardeşim görmedin sen kendi vatanındaki güzellikleri, söze gelince Atatürkçü oldun, ama onun hayal ettiği gençliğe bile saygı duymadın, belirli gün ve haftalardan öteye çıkmadın, onun ideolojisini devam ettirmek için hiçbir çaba sarf etmedin. Ama çok laf ettin insanlara, başörtülüye laf ettin, baştakine laf ettin, polisine laf ettin, gazetecine laf ettin, oyuncuna laf ettin, kısacası sen senin fikrinde olmayan herkese laf ettin.
oysa önce saygı duymalı insan, dinlemeli sonra, anlatmalı kendi bildiğini, bi ortak yol yoksa kendi yoluna gitmeli.
sırf senin gibi düşünmüyor diye hakaret etmemeli insanına, çünkü senin aptal diye gördüğün, cahil diyip geçtiğin, senin değil belki ama benim dedem, benim teyzem, benim amcam. evet bu ülkenin insanı bizim insanımız.
madem şikayetçisin bu kadar, madem hoşuna gitmiyor, basıp gitme başka ülkeye kardeşim, otur ülkende savaş ver kendi bildiğince. git o beğenmediğin yerleri gör, sofralarına otur, onları dinle, onlardan ol, bir de öyle bak hikayeye.
sonunu beğenmezsen, kendine yeni bir kitap alırsın, bir uçağa atlarsın, gidersin yaşamak istediğin yere.
ama, sen önce bir dene.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
bir diyeceğim var!